1 Temmuz 2015 Çarşamba

Producer

Producer'ı önerip önermeme konusunda çok kararsızım. Dış etkilerden tamamen bağımsız düşünürsem, kesinlikle öneririm. Lakin başkalarının neler söylediklerini düşününce tereddüt ediyorum.


Şahsi kanaatim dizinin gayet güzel olduğudur. Herkesin izleme zevki çok değişik oluyor cidden. Ben kolay kolay dizi bitiremem, birçoğunda sıkılırım, klişe bulur yarım bırakırım. Bu diziyiyse büyük zevkle izledim, upuzun bölümleri -final bölümü neredeyse iki saatti- beni baymadı. Ama izlerken sıkılan, diziyi anlamsız bulan çok kişi olmuş. 


Burada ayırt edici olan sizin ne aradığınız sanırım. Şayet sürekli olay, heyecan, macera ya da entrika arıyorsanız Producer'ı tavsiye edemem. Ben dizilerde en çok saf, yalansız dolansız arkadaşlıkları ve benzeri basit şeyleri severim. Olağanüstülük aramam genelde hatta bazen olağandışılıklardan rahatsız olurum. Bu yüzden dizi tam bana uygundu.
25 yıllık dostlar Ra Joon Mo ve Tak Ye Jin tam da bana hitap eden bir arkadaşlığa sahiptiler. O bile yetti.






Aynı zamanda Kore tvlerinde eğlence bölümüne dair pek çok şey öğrendim. Çok lazımdı değildi evet ve gerçekler mi bilmiyorum da zaten.

Şu Cha Tae Hyun'a sevgim bitecek mi, bildiğim yok. Ölüyorum adama, öyle böyle değil.




Tak Ye Jin'in özellikle ilk bölümlerdeki halleriyle kendimi çok bağdaştırdım niyeyse. Ondan mıdır nedir çok sevdim Ye Jin'i



Dizide öyle bir Baek Seung Chan tatlışı vardı ki bilgisayarın içine elimi sokup yanaklarını koparıncaya kadar sıkmak istedim 







normalde öyle bir Kim Soo Hyun sevgim falan yoktu ama bu dizi çok şey başlattı



Şu sahneyi çok sevdimdi:


IU'nun oyunculuğuna dair önyargılarımdan da kurtuldum, kız tükürdüğümü yalattı bana, oyunculuğu da şarkıcılığı kadar olmasa da iyi yani









Ya şu dörtlü sahnelere bayıldım. Bakın söylüyorum, aşkmış meşkmiş, hikaye bunlar. Gerçek olan arkadaşlıktır. 



Seung Chan-Ye Jin moments da fenaydı hani. Çocuk falan diyorsun ama bunun namja hali fena olur demeden de geçemiyorsun.




Ye Jin'leyken hep şu gülmesini zor tuttuğu ifadeyi takınıyordu ya saf çocuk :D


Dizinin en sevdiğim yanlarından biri de bölüm bitmeye yakınken çok güzel bir şarkı eşliğinde o bölüm üstünde durulan kişilerin sonra ne yaptığı falan gösteriliyordu. Çok güzeldi o sahneler.

Özellikle şu şarkı çaldığında acayip mutlu olmuştum:


Bir de şu:


Şu şarkıyı da çok seviyordum:


Şu zaten vazgeçilmez:


IU'nun söylediği OST da çok tatlış, çok güzeldi:


Diziye konuk olan oyunculardan da söz etmezsem olmaz lakin hepsinden söz etmem o kadar zor ki. O yüzden ben de en sevdiklerimden bahsedeceğim

Jang Hyuk, epilog kısmında Ye Jin'in ex'ini oynamıştı :D (ep.3)



Lee Seung Ki kendini oynadığı zaman acayip komik oluyor, iyiliksever görünümden çok iyi espri çıkıyor :D (ep.6)


Go Ara IU'nun sahte en iyi arkadaşı ve gerçek düşmanıydı :D (ep. 8)



 

En süper konuklar da Roy Kim ve Jung Joon Young'du. Cindy'nin antilerini oynadılar. O sahne cidden komikti :D


Söylenecek bir şey kaldı mı emin değilim. İnşallah kalmamıştır. 
Milletin hiç beğenmediği diziye ben nasıl bu kadar uzun yazı yazdım ya? 

TÜM FOTOĞRAFLAR DRAMABEANS'TEN.






2 yorum:

  1. Kimse beğenmedi diye izlemeyecektim ama sanırım bir şans vericem :D Klavyene sağlık :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayy çok teşekkür ederim beğenirsin umarım :D fikrini yaz bitirince :D

      Sil